Das Haus Goethe
2012
800 x 300 x 200 cm
powdercoated aluminum, 10 canary birds,
10 mexican house finches
in collaboration with Suzanne van de Ven
Interventions 01, Das Haus Goethe
Goethe Institut Amsterdam
photo: Luuk Kramer
2012
800 x 300 x 200 cm
powdercoated aluminum, 10 canary birds,
10 mexican house finches
in collaboration with Suzanne van de Ven
Interventions 01, Das Haus Goethe
Goethe Institut Amsterdam
photo: Luuk Kramer
Das Haus Goethe
The historical 17th century canal chambers-en-suite in the premises of
the Goethe Institut at the Herengracht in Amsterdam, originally built
as a family house mirroring the adjacent building, were the starting
point for Das Haus Goethe. For the duration of 72 hours a
two-compartment wire mesh volume, its outline balancing between that
of an architectural and a sculptural element, was placed in the
passage of the space. The continuous singing of 10 canaries in the one
compartment, and 10 house finches in the other underlined the domestic
character of the space, silently referring back to the history of the
building as one half of a mirrored twin-estate.
Suzanne van Ven
—————————————————————————————————–
Vibeke Mascini – 01 apr 2012 Mr. Motley online
Interventions is een nieuw initiatief van het Goethe-Institut waarbij er 1 keer per jaar een gastcurator wordt uitgenodigd om een tentoonstelling samen te stellen. Gedurende twee dagen verandert de toon van het normaal zo stijve en statige gebouw. Dit weekend zijn het beeldend kunstenaar Lucas Lenglet en curator Suzanne van de Ven die deze taak op zich hebben genomen. En het is ze gelukt, want zodra je de marmeren hal, de gestoffeerde trap en de tafel met koffiekannen voorbij bent, is er iets anders dat aandacht trekt. Hoe verder je binnendringt hoe meer het klinkt alsof je buiten bent. In de kamer en suite staat een gigantische volière. Het is een prachtig beeld en ook geluid. Hypnotiserend, omdat het continu verandert en toch de illusie wekt constant te zijn. Als een haardvuur of een bosbeek. Tegelijkertijd is het werk van Lucas Lenglet groots en hard, kan je er niet om heen dat het een kooi is voor dieren die juist willen vliegen. Zo zitten er allerlei paradoxen in dit werk. Het contrast tussen natuur en cultuur is constant aanwezig. De lelies die op het behang staan gedrukt, de krullen van de gouden spiegel, de gracht waarop je uitkijkt, de vogels, de kooi. Voor het eerst zie ik vogels poepen op een parketvloer. “Je moet constant in gedachten houden dat je met levende wezens bezig bent” zegt Lucas Lenglet als ik hem vraag of de vogels (vijf roodbuikmussen, vijf gele kanaries) van hem zijn. Het is tenslotte zijn werk waar de vogels zo’n groot deel van uitmaken. Toch gaan de vogels aan het eind van dit weekend weer terug naar het vogel-lease-bureau.
Ik weet niet hoe laat gisteravond de deur van het Goethe-Institut op slot is gegaan en of de vogels toen nog kwetterden. Maar er schijnt een moment te zijn waarop de vogels stil worden en dat zal zich vanmiddag voordoen tijdens de matinee om 15.00 uur.